9 maart 2011
Het is vandaag 26 jaar geleden, dat ik een uitstapje naar de hemel maakte.
Sinds ik mij deze ervaring ruim 13 jaar geleden pas ‘her-innerde’, vier ik 9 maart 1985, de dag waarop ik na een miskraam een bijnadoodervaring kreeg, want het is een doorbraak geweest in mijn geschiedenis.
Mijn ongeboren kind was een ziel die bewust incarneerde en bewust gekozen heeft om terug te gaan. Mogelijk omdat er voor de ziel zelf iets in zat, maar voor mij heeft die zwangerschap en die miskraam mij de weg geopend naar een boodschap die ik moest gaan ontvangen en ontwikkelen.
De baarmoeder is de kraamkamer van nieuw leven. Door de geboorteweeën kwam de hemel voor mij op aarde en is een nieuw bewustzijn tot leven gekomen. Het is een inwijding geweest op mijn spirituele weg.
Ooit las ik in het boek: ‘Astrologie voor de ziel’ van Jan Spiller het gedeelte wat op mij van toepassing is en daar stond o.a.: ‘Noordelijke Maansknopen in Steenbok aarzelen om ten volle de verantwoordelijkheid voor zichzelf te nemen, van de gedachte alleen al huiveren ze. Ze zouden de “baarmoeder” moeten verlaten en zich in de wereld begeven.’ Ik herkende mijzelf.
Net zoals ik mijzelf herkende in hetgeen beschreven stond in het boek van Christiane Beerlandt: ‘De Sleutel tot Zelf-Bevrijding’, onder ‘Miskraam’: ‘De eigen situatie wordt ervaren als een psychische gevangenis. Je roert altijd maar in hetzelfde potje. Je voelt een onweerstaanbare drang je te bevrijden, uit te breken, een vrijheidsdrang. Je zoekt teveel buiten jezelf. Je zou het Centrum van je leven in jezelf moeten plaatsen, maar je richt je leven teveel naar anderen, naar de buitenwereld. Er is geen werkelijke evolutie of vooruitgang in je leven. Je gaat in opstand uitbreken, nu is het genoeg. Je kunt het niet meer aan, je duwt weg. Het is dus noodzakelijk om je leven zelf in alle vrijheid in handen te nemen en te sturen in de richting die jij wenst. Leg je niet vast in structuren door anderen aan je opgedrongen. Kom tot rustige zelfinkeer.’
Het heeft er uiteindelijk toe geleid dat na mijn ‘her-innering’ mijn leven een andere wending heeft genomen. Het heeft mij inderdaad uit het kader gerukt waarin ik vast zat. Het heeft mij een heel nieuw en ander perspectief op het leven gegeven en heeft mij laten zien wat werkelijk belangrijk is. Voor mij.
Het was nog niet mijn tijd om dood te gaan. God heeft mij een teken gegeven dat het nu mijn tijd is om te gaan leven. Toen ik 56 jaar geleden op aarde kwam, heb ik niet geboren willen worden. Door de bijnadoodervaring heb ik nog een keer extra de bevestiging gekregen dat mijn plek hier is en niet daar.
Ik heb een miskraam gehad. Er moest eerst iets in mij sterven zodat ik opnieuw geboren kon worden. Een geboorte in het Licht.
(uit: Verdwaald verlangen – Een zoektocht naar de hemel op aarde)
Er is geen dag, er is geen nacht. Er is alleen maar Licht.
(Middernachtzon op de Lofoten, Noorwegen)